Monday, January 21, 2013

ဂ်ီၾသေမၾတီမ်ဥ္းမ်ား




ေျဖာင့္တန္းေအာင္ေရးဆြဲလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း မညီမညာမေျဖာင့္တန္းပဲေရးဆြဲလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း အလ်ားတစ္ခုရိွသည့္ အစိတ္အပိုင္းေလးကို မ်ဥ္းဟုေခၚျပီး

အလ်ားအတိုင္းအတာမတူညီေသာ္လည္း ဆန္႔က်င္ဘက္အရပ္တြင္ရိွ၍ တူညီေသာဦးတည္ခ်က္မ်ားရိွကာ

ဆံုျခင္း ျဖတ္သြားျခင္း မရိွသည့္ မ်ဥ္းျဖတ္မ်ားကို မ်ဥ္းျပိဳင္ဟုေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္သည္။


မ်ဥ္းျပိဳင္ (၁)

မင္းခြဲခြာသြား

ငါမတားဘူး

သက္ေသအေန

 မ်က္ရည္မေျခြ။


ကန္ေတာ္ၾကီးေရျပင္ကို ျဖတ္တိုက္လာတဲ့ ေလေျပေတြက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ရင္းႏွီးေနတာၾကာျပီဆိုေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ နည္းနည္းစိမ္းေနသလိုပဲ။ အရင္ကဆို ေအးျမမႈ၊ လတ္ဆတ္မႈေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ ေလေျပေတြက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက စိုးရိမ္မႈေတြကို မတြန္းလွန္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕။


ကၽြန္ေတာ့္ကိုတစ္ခါမွမျမင္ဖူးတဲ့ မျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲမသိဘူး။ ကန္ေဘာင္ေပၚလမ္းေလွ်ာက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္အရိပ္တစ္ခုကိုရွာေနမိတယ္။ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရိုးရိုးသားသားဘဲျငိတြယ္မိခဲ့ၾကတယ္ဆိုေပမယ့္ အေျခအေနက ကၽြန္ေတာ္တို႔ခ်စ္သူေတြျဖစ္ျပီးတဲ့အခ်ိန္ထိ ကၽြန္ေတာ္ကသာ သူ႔ကိုျမင္ဖူးခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္(gmail မွတစ္ဆင့္) သူကကၽြန္ေတာ့္ကိုလံုး၀မျမင္ဘူးခဲ့ဘူးေလ။ ခုခ်ိန္ထိ အျမဲစိုးရိမ္မိတာက သူကၽြန္ေတာ့္ကိုလက္ခံပါ့မလားဆိုတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါတစ္ေလေတြးမိတယ္။ သူကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုပံုေဖာ္ၾကည့္သလဲေပါ့။ သူမျမင္ဖူးဘဲခ်စ္တဲ့သူက ဘယ္လိုပံုစံလဲဆိုတာ သူတစ္ခါတစ္ေလ ေတြးမိမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္အၾကိမ္ၾကိမ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္ ငါတို႔ေတြအျပင္မွာေတြ႔ဖို႔ဆိုတာ အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ေကာင္းမွာပဲလို႔။


သူမန္းေလးကိုလာတာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕ခ်င္ရံုသက္သက္ပဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က လြဲျပီး ဘယ္သူမွသိမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ကို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႔ဖို႔ကို ဖုန္းဆက္ျပီးခ်ိန္းထားတယ္။ သူနဲ႔ေတြ႔ရေတာ့မယ္ဆိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္မေပ်ာ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြက ပစၥုုဳပန္မွာေနထိုင္ၾကတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ မေသခ်ာတဲ့အနာဂါတ္ဆိုတာက ဘာမွေမွ်ာ္လင့္လို႔မရဘူးေလ။ ဒီေန႔လိုေန႔မ်ိဳးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွ မျပင္ဆင္ခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္အေစာကတည္းက ကန္ေတာ္ၾကီးကိုေရာက္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကန္ေဘာင္ေပၚလမ္းေလွ်ာက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းသြားတဲ့ေနမင္းၾကီးကေတာ့ အားကုန္ေဖ်ာ့ေတာ့စြာနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းတိမ္တိုက္ထဲ၀င္သြားပံုက ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြေတာင္အားေလ်ာ့သြားသလိုပဲ။ ကၽြန္ေတာ္က ကုတ္အပါး၀တ္ထားေတာ့ အက်ီကေလအတိုက္မွာ လြင့္ေနျပီး ဆံပင္ေတြကလည္းရႈပ္ပြေနပါတယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ကၽြန္ေတာ္ျပံဳးမိသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဒိတ္လုပ္ဖူးတဲ့သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာၾကတယ္ ကုတ္အရမ္း၀တ္လို႔တဲ့။ မန္းေလးလိုပူအိုက္တဲ့ေနရာမွာ ေနေရာင္ေၾကာက္တဲ့ကၽြန္ေတာ္ ကုတ္အပါးေလးေတြကိုေရာင္စံု ခ်ဳပ္၀တ္ပါတယ္။ ခုလည္းကၽြန္ေတာ္အျဖဴေရာင္ေရြးလာပါတယ္။ သူလည္းအျဖဴေရာင္၀တ္လာမယ္လို႔ ဖုန္းထဲကေနေျပာထားပါတယ္။ ကန္ေဘာင္ေဘးက လႈပ္ရွားသြားလာေနတဲ့ ဆိုင္ကယ္သံေတြေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက ဗေလာင္ဆူေနတဲ့အသံေတြၾကား ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။


ကန္ေဘာင္တစ္ေလွ်ာက္ မ်က္စိကစားရင္းေစာင့္ေနမိပါတယ္။ ေလအေ၀ွ႔ေၾကာင့္ယိမ္းႏြဲ႔ေနတဲ့ အုန္းပင္ေအာက္မွာ လူငယ္တစ္ေယာက္မတ္တပ္ရပ္ရင္း ေရလိႈင္းေတြကို ေငးၾကည့္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔လိုက္တယ္။ အက်ီအျဖဴေရာင္ေလး၀တ္ထားျပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့ပံုစံကို ထိ္န္းခ်ဳပ္ေနရတဲ့ပံုစံနဲ႔။ အဲေလာက္ေလး အေ၀းကလွမ္းျမင္လိုက္ရံုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုေကာင္းေကာင္းသိသြားပါတယ္။ ဓါတ္ပံုေတြထဲမွာ ပံုစံအမ်ိုဳးမ်ိဳးနဲ႔ေတြ႔ဖူးခဲ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို အခုအျပင္မွာတကယ္ေတြ႔ေနရျပီေလ။


ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို အကြယ္တစ္ခုကေန အၾကာၾကီးေငးပစ္လိုက္တယ္။ ဒါကေတာ့သူမေပးလည္း ကၽြန္ေတာ္ယူႏို္င္တဲ့ အခြင့္အေရးတစ္ခုပဲေလ။ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ဆီကိုဦးတည္သြားလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ မဂၤလာညေနခင္းပါ ေနာ္လို႔ရိုးရိုေလးႏႈတ္ဆက္တာကို ကၽြန္ေတာ့္အသံေတြအဖ်ားခတ္တုန္ရီေနတယ္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာကေန ရုတ္တရက္အႏိႈးခံလိုက္ရသူလို သူကၽြန္ေတာ့္ကိုဖ်တ္ခနဲလွည့္ၾကည့္တယ္။ အတန္ၾကာကၽြန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ သူ႔အၾကည့္ေတြေအာက္မွာ အျမဲတမ္းစူးရွေနတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ခံရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြအားေဖ်ာ့ကုန္ျပီး မ်က္ လႊာခ်ေနၾကပါတယ္။


``မင္းက vampire လားတဲ့´´ ဖုန္းထဲကေနေကာင္းေကာင္းရင္းႏွီးခဲ့တဲ့အသံတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ၾကားခြင့္ရလိုက္ျခင္းပါ။


ထပ္ျပီးသူကၽြန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္သက္ျပင္းေလးတစ္ခုခ်ျပီး ကန္ေရျပင္ဘက္ အၾကည့္လြဲ ေနလိုက္ပါတယ္။ ႏွစ္ဦးစလံုး စကားလံုးမဲ့တိတ္ဆိတ္စြာနဲ႔ မိနစ္အတန္ၾကာရပ္ေနၾကျပန္ပါတယ္။


ငါတို႔ေတြဘာေတြေျပာၾကမလဲ။ မင္းငါ့ကိုဘယ္လိုထင္လဲ။ မင္းအကဲခတ္ျပီးတဲ့ငါ့ကို ဘယ္လိုေကာက္ခ်က္ခ်ျပီလဲ။ ရင္ထဲကစကားလံုးေတြအျပင္ကိုထြက္မလာပါဘူး။


``ငါႏိုင္ငံျခားကုိသြားေတာ့မယ္´´သူစေျပာလာပါတယ္။


``မင္းငါ့ကိုၾကိဳမေျပာခဲ့ဘူးေနာ္´´


``ဒါေပမယ့္မင္းသိထားခဲ့တယ္မဟုတ္လား´´


``ခုေလာက္အတိအက်ငါမသိခဲ့ဘူးေလ´´


ျပန္တိတ္ဆိတ္သြားတာလည္း အတန္ၾကာ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က


``ဒါဆို ခုလိုေတြ႔ၾကတာက မင္းငါ့ကိုလာႏႈတ္ဆက္တာေပါ့´´


``မင္းစိတ္မေကာင္းမွာစိုးလို႔ပါ´´


``ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မင္းငါ့ကိုေျပာသင့္တယ္ေလ´´


``ေတာင္းပန္ပါတယ္´´


``ဒါဆိုငါတို႔ခုလိုေတြ႔ၾကတာ ဘာအတြက္လဲ´´


``ငါဟိုကို မသြားခင္မင္းကိုျမင္သြားခ်င္တယ္။ ငါတစ္ခုခုကိုျပတ္သားမွျဖစ္ေတာ့မယ္ေလ ဘာမွန္းမသိတဲ့အရိပ္တစ္ခုကို ငါစြဲလမ္းေနရတာ ပင္ပန္းလွျပီ မင္းနားလည္မွာပါ။´´


``ဒါဆိုငါ့ကိုမင္းေတြ႔ေနျပီေလ မင္းငါ့ကိုလက္ခံႏိုင္လား´´


သူျပန္မေျဖပါ။


လက္တစ္ဖက္က ကၽြန္ေတာ့္ပခံုးကိုလွမ္းဖက္လာပါတယ္။ ခဏတာေလာက္ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ေနခြင့္ရလိုက္ပါတယ္။ ရုတ္တရက္သူဒီလိုလုပ္တာကို ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ပါဘူး။ ျပီးေတာ့သူဖယ္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ျပီး စကားတစ္ခြန္းေျပာလိုက္တယ္။


``ငါတို႔ေတြ လမ္းခြဲရေအာင္´´


``ဘာေၾကာင့္လဲ ငါ့ကိုလက္မခံႏိုင္လို႔လား´´


``ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုးအတြက္ငါေျပာေနတာပါ´´


``ငါမင္းဆီက ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွမရခဲ့ဘူးေနာ္´´


``မလိုခ်င္ပါနဲ႔ ငါေပးမွာမဟုတ္ဘူး´´


``ဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ငါမေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာေတာ့အေသအခ်ာပဲ။ အင္းေလ မင္းျဖစ္ေစခ်င္သလို ငါေနေပးပါ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ သိထားပါ။ ခုလိုမ်ိဳးအခ်ိန္ လမ္းခြဲေတာ့မယ့္ခ်စ္သူေရွ႔မွာ ေသြးပ်က္ေနရမယ့္အစား ငါေသြးေအးေနတာမင္းကိုမခ်စ္လို႔လို႔ မထင္ပါနဲ႔´´


``မင္းအဲလို ေသြးေအးတတ္တာ ငါသိျပီးသားပါ။ အဲလိုေနတတ္တာ ေကာင္းပါတယ္´´


``ငါမင္းကို သိပ္ခ်စ္တယ္´´


သူျပံဳးလိုက္ပါသည္။ ေလွာင္ျပံဳးေတာ့မဟုတ္ပါ။


``ဒီအခ်ိန္မွာမေျပာသင့္ေတာ့ဘူးေလ´´


``ငါသိတယ္ ဒါေပမယ့္ ငါမေနႏိုင္လို႔။ မင္းကိုငါနားမလည္ဘူး မင္းအရင္ကငါ့ကိုေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ ၃ၾကိမ္တိတိလြဲရင္ငါတို႔ေတြ ျပတ္သားၾကမယ္ဆိုတဲ့ ဒီတစ္ၾကိမ္ကို မင္းဖန္တီးခဲ့တယ္ေနာ္။´´


``ငါမနက္ျဖန္ ရန္ကုန္ျပန္မယ္ ျပီးရင္ငါဟိုကိုသြားေတာ့မယ္´´


``မင္းသိပ္ရက္စက္တယ္ေနာ္ ငါ့ကိုဒီလိုႏႈတ္ဆက္ဖို႔သက္သက္ မင္းငါ့ကိုလာေတြ႔ခဲ့တယ္ေပါ့။ ငါလံုး၀ထင္မထားတဲ့စကား ေတြလည္းမင္းေျပာခဲ့တယ္ေနာ္။ ေကာင္းျပီေလ သြားပါ။ မင္းသြားလိုက္ပါ။ မင္းနဲ႔ငါ ေကာင္းကင္တစ္ခုေအာက္အတူရိွေနသေရြ႕ ငါမင္းကိုလြမ္းေနလို႔ရတယ္။ ငါေက်နပ္ပါတယ္။ ´´


မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ထားပံုရတဲ့သူ ရုတ္တရက္ေပါက္ကၥဲသြားတယ္။ သူ႔မ်က္လံုးမွာ တြဲခိုလာတ့ဲမ်က္ရည္ေတြကို ျမင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းလန္႔သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ပခံုးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲခါရင္း သူအငမ္းမရေျပာတယ္။


``ငါ့ကိုမုန္းလိုက္စမ္းပါ။ ခုလိုမင္းကိုထားသြားမယ့္သူတစ္ေယာက္ကို မင္းမုန္းေလ။ ငါမင္းေရွ႕ကထြက္မသြားခင္ ငါ့ကိုမုန္းတယ္လို႔ေျပာခဲ့ပါ။ ငါလည္းမင္းကိုမခ်စ္ခဲ့ဘူး´´


ကၽြန္ေတာ္နာနာက်င္က်င္ျပံဳးလိုက္ရင္း


``ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လိမ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲသိပါလိမ့္မယ္။ မင္းေတာင္းဆိုတာ ငါမလို္က္ေလ်ာႏိုင္တာကိုေတာ့ ငါ့ကိုနားလည္ေပးပါ။ ငါမင္းကို မုန္းလို႔မရဘူး´´


``ဟာကြာ´´ သူစိတ္ပ်က္စြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလြတ္ပစ္ရင္း


``ငါမင္းကိုမုန္းတယ္´´ သူအံၾကိတ္ျပီး ေျပာထြက္လာတဲ့ ဒီစကားတစ္ခြန္းက ကၽြန္ေတာ့္ရင္၀ကို ဓားနဲ႔ ထိုးစိုက္ လိုက္သလိုပဲ။


ျပီးေတာ့သူကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္ျပီး လွည့္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ တျဖည္းျဖည္းေ၀းသြားတဲ့ သူ႔ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္း နားမလည္ႏိုင္စြာ က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။


ဆည္းဆာအလွေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးကေတာင္ တျဖည္းျဖည္းမိုးတိမ္မဲေတြျပည့္လာပါတယ္။ ရုတ္တရက္ေျပာင္းလဲသြားတ့ဲရာသီဥတုကို မိုးရာသီပဲေလလို႔ နားလည္ေပးရင္း ဒဏ္ရာရေနတဲ့လူနာတစ္ေယာက္လို အားအင္ခ်ိနဲ႔စြာနဲ႔ ကၽြန္ေတ္ာရပ္ေနမိပါတယ္။

xxxxxxxxx
အဆိပ္ခေနတဲ့ နင့္အျပံဳးေတြ

ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္

အဲဒီမွာတြဲခိုဖို႔

ေရစက္ေလးငါ …ျဖစ္ခြင့္ျပဳပါ




တဒဂၤေလးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခိုက္အတန္႔ေလးက ကၽြန္ေတာ္အိပ္မက္မက္ေနခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သတိမထားမိဘဲ စိုစြတ္လာတဲ့မ်က္ရည္စေတြကို ပုတ္ထုတ္ရင္း ျပိဳက်မလို ညိဳလာတဲ့ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ့ၾကည့္မိလိုက္ပါတယ္။ ကန္ေဘာင္ေဘးစားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုက ဖြင့္ေနတဲ့ေတးသြားတစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေလွာင္ေနသလိုပဲ။


``အခ်စ္ၾကီးသူကရံႈးတာပဲ ေရွးလူေတြဆံုးမၾကတယ္။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ မင္းကိုပဲ ငါ့ရင္မွာအၾကီးၾကီးခ်စ္ေနတယ္´´


ကၽြန္ေတာ့္ အေပၚကိုစိုစြတ္လာတဲ့ မိုးေရစက္ေတြကို ဥပကၡာျပဳရင္း ရုတ္တရက္ေအာင့္တက္လာတဲ့ ရင္ညြန္႔ကေ၀ဒနာတစ္ခုကို သက္သာေစဖို႔ လက္နဲ႔အသာဖိထားလိုက္တယ္။


အရိွန္ရစျပဳလာတဲ့ မိုးေရေတြထဲမွာ အသက္ရႈမ၀ဘဲ ေမာဟုိက္ေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္ သူေျပာဖူးတဲ့စကားေတြကို ျပန္ၾကားေယာင္မိတယ္။ မိုးေတြရြာရင္ကၽြန္ေတာ္မေနတတ္ဘူးလို႔ေျပာတိုင္း သူႏွစ္သိမ့္ဖူးတယ္။ မိုးေတြကို ကၽြန္ေတ္ာမမုန္းေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က စိတၱဇဆန္ဆန္နဲ႔ မိုးေတြထဲမွာေလွ်ာက္သြားရတာကို ၾကိဳက္ျပီးဖ်ားေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေနမေကာင္းတုိင္း ခ်မ္းတယ္ေျပာတိုင္း ေႏြးေႏြးေထြးေထြးအနားမွာေနျပီး ဖက္ထားေပးခ်င္တယ္လို႔ သူေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တမ္းတခဲ့ဖူးတဲ့ရင္ခြင္တစ္ခုမွာ အခိုက္အတန္႔အားျဖင့္ ေနခြင့္ရလိုက္ပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ စကားေျပာတိုင္း ရင္ေတြအရမ္းခုန္တာပဲလို႔ ေျပာဖူးတဲ့ရင္ခုန္သံေတြကိုေတာ့ အနီးကပ္ၾကားခြင့္ရခဲ့ေပမယ့္ ဘာသာမျပန္တတ္ခဲ့ပါဘူး။


မင္းငါ့ကို လိမ္သြားခဲ့တယ္ေနာ္။ မုန္းတယ္ဆိုတာကို မင္းအံၾကိတ္ျပီးေျပာထြက္သြားႏိုင္တာကိုေတာ့ ငါခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ ငါ့က်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ အဲေလာက္သတိၱမရိွရတာလဲ။


မိုးေရထဲမွာေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီျဖစ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ေငးေနမိေပမယ့္ သူကေတာ့ အေ၀းဆံုးဆိုတဲ့ အကြာအေ၀းတစ္ခုကို ေရာက္ေနပါျပီ။ ေနာက္ေန႔ေတြဆို ဒီထက္ပိုေ၀းတဲ့ေနရာတစ္ခုကို သူ႔ရဲ႕ဘ၀အနာဂါတ္အတြက္ ေရာက္ေနပါလိမ့္မယ္။ ၾကိဳးစားပါ မင္းရဲ႕ဘ၀အတြက္မင္းလြတ္လပ္စြာပ်ံသန္းလိုက္ပါ။ ငါဆိုတဲ့ၾကိဳးနဲ႕ မင္းကို ခ်ည္မထားခဲ့သလို မင္းကလည္းၾကာရင္ငါ့ကိုေမ့သြားမွာပါ။ မင္းရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္အသစ္က မင္းကိုအားလံုး ေျပာင္းလဲေပးပါလိမ့္မယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ငါမင္းကိုေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ မင္းေပ်ာ္ရင္ျပီးတာပါပဲ။ အားလပ္တဲ့အခ်ိန္ေလးမွာေတာင္ ငါ့ကိုသတိမရလိုက္ပါနဲ႔။ ျပီးခဲ့တာေတြအတြက္ကို ျပန္ေတြးမိျပီး မင္းကို မနာက်င္ေစခ်င္ဘူး။


ရႊဲရႊဲစိုေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္ အသက္ကိုျပင္းျပင္းရႈရင္း ကန္ေဘာင္ေပၚကေန မိုးေရေတြေၾကာင့္လႈပ္ခတ္ေနတဲ့ ကန္ေရျပင္ၾကီးကိုေငးရင္း ေခါင္းေတြမူးေ၀လာပါတယ္။ အားတင္းျပီးဆက္ေလွ်ာက္ၾကည့္တယ္။ အသက္ရႈမ၀လို႔ မဲျပာေနမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြ မိုးေရၾကားထဲေျခာက္ကပ္ေနပါတယ္။ မိုးေရထဲမွာ တုန္ရီေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္ အျမင္အာရံုေတြေ၀၀ါးလာျပီး သူ႔ရဲ႕စကားေတြကို ၾကားေနမိတယ္။


``လမ္းခြဲၾကရေအာင္´´


``ငါမင္းကိုမုန္းတယ္´´


ပဲ့တင္သံေတြနဲ႕ နားထဲမွာရိုက္ခတ္ေနတာကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ခံစားရင္း တိမ္တစ္စလို ကၽြန္ေတာ္ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးသြားပါတယ္။


ကၽြန္ေတာ္မိုးေတြထဲကို စိတ္တိုင္းက်လြင့္ေမ်ာေနလိုက္တယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ျငိတြယ္စရာမရိွတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘယ္သြားရမွန္းမသိ ေရြ႕ေနလိုက္ပါတယ္။


ကၽြန္ေတာ္လူတစ္ခုကို မိုးထဲမွာျမင္ေနရတယ္။ သူတို႔ေတြ တစ္ခုခုကို ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ေျပာေနၾကတယ္။


``ဘာျဖစ္တာလဲ´´


``ဘာဒဏ္ရာမွေတာ့ မေတြ႔ဘူး။ အက္စီးဒင့္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး´´


``အားနည္းလို႔ေနမွာပါ။ ဘယ္ကတဲ့လဲ´´


``ေကာင္ေလးက ငယ္ပါေသးတယ္။ အသက္မရိွေတာ့ဘူးကြ´´


``ေဆးရံုပို႔ရေအာင္ေဟ့´´


ဆူဆူညံညံေျပာဆိုေနၾကျပီး ကုတ္၀တ္ထားတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာတစ္ခုကို သယ္မသြားၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ …..


Modury (ေရခဲတိုက္) ထဲ ထည့္ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခင္ဗ်ားတို႔က ေအးခ်မ္းေနမယ္လို႔မ်ားထင္မလား။


ေသမႈေသခင္းထဲမွာ ဆရာ၀န္ေတြရဲ႕ေဆးမွတ္တမ္းေကာက္ခ်က္ခ်ထားတာေလးကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သေဘာက်မိပါတယ္။


``ရုတ္တရက္ ႏွလံုးေသြးရပ္ေသဆံုး´´ တဲ့။


xxxxxxxxxx
မ်ဥ္းျပိဳင္ (၂)

ဆည္တစ္ခုမဟုတ္ေပမယ့္

လွ်ံက်လာသမွ် ဒေရာေသာပါးႏိုင္လြန္းတာေတာင္

မက္ေလာက္စရာေကာင္းလြန္းတဲ့အရာ

၀မ္းနည္းတဲ့အခါလိႈင္းထ

၀မ္းသာတဲ့အခါ ရုန္းၾကြနဲ႔

ခံစားခ်က္ေတြ ျမွဳပ္ႏွံဖို႔

စစ္မွန္ျခင္းကသာလက္ခံပါတယ္။



ငါကိုခြင့္လြတ္ပါ vampire ။ ငါမင္းကိုေျပာခဲ့တာေတြက ငါ့ရင္ထဲက စကားေတြမဟုတ္ပါဘူး။ ငါမင္းကို မနာက်င္ေစခ်င္ဘူး။ ငါအခုေလာက္ေတာင္မခြဲႏိုင္တာ အေ၀းမွာသာဆို ငါရူးရလိမ့္မယ္။ ငါ့ရင္ခြင္ထဲခဏေလာက္ေတာ့ မင္းကိုဖက္ထားဖူးခဲ့တယ္။ ငါ့ကိုဘာလို႔မင္းမမုန္းတာလဲ။ မင္းမရိွတဲ့ေနရာကို ငါသြားရမွာ ငါေပ်ာ္ေနမယ္ထင္လား။ ငါတို႔ၾကာရင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးခံစားရလိမ့္မယ္။ ဒီလိုအေျခအေနကို မင္းကိုရင္ဆိုင္ခိုင္းခဲ့တာ ငါရက္စက္လြန္းရာက်မွန္း ငါသိပါတယ္။ ငါလည္းမင္းကိုခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါျပတ္သားဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့မိျပီ။ ငါ့ကိုမုန္းလိုက္ပါေတာ့ကြာ။ ငါမရိွေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း ငါမင္းကိုေပးဖူးတဲ့ လိပ္ျပာေလးေတြက မင္းအနားမွာ၀ဲေနပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ့ကိုသတိမရလိုက္ပါနဲ႕။ မင္းကို ရက္ရက္စက္စက္ေျပာသြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္လြမ္းစရာရိွရင္ေတာင္ နာစရာနဲ႔ေျဖလိုက္ပါ။


ခုမင္းမိုးေရေတြထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းက်န္ေနခဲ့မွာေပါ့။ မင္းေနေကာင္းပါေစကြာ။ မင္းရဲ႕ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ေနာက္ထပ္ ငါ့လိုလူနဲ႔မဆံုပါေစနဲ႔လို႔ငါဆုေတာင္ေပးပါတယ္။ ငါအခုမိုေရေတြနဲ႔အတူ မ်က္ရည္ေတြက်ေနတယ္ကြာ။ မင္းရဲ႕အနီးဆံုးမွာရိွခ်င္ခဲ့တဲ့ငါက မင္းရဲ႕အေ၀းဆံုးဆိုတဲ့ေနရာမွာ ငါေနထိုင္ရေတာ့မယ္။ Taxi ကားထဲက သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုနားေထာင္ရင္း ငါမင္းဆီေျပးလာခ်င္ေနမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ေပါ့ေလ။


``ငိုေနတဲ့ဂၽြန္ မငိုပါနဲ႔လား ေခ်ာ့ေမာ့ကာ ကိုယ္ပါေရာငို ငိုေနမိတယ္ ဂၽြန္ရြာေနတုန္း ကိုယ့္ပါးျပင္စိုေနခဲ့တယ္။´´


xxxxxxxx


ဂ်ီၾသေမၾတီပညာကို သင္ၾကားခဲ့စဥ္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ မ်ဥ္းမ်ားကို ေရးဆြဲခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ ပံုသဏၭာအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ မ်ဥ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုေရးၾကတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္က မ်ဥ္းျပိဳင္ေတြကိုမုန္းခဲ့တယ္.။ မ်ဥ္းျပိဳင္္ဆိုတာက ဆံုမွတ္မရိွဘဲ အလ်ားအတိုင္းအတာ ဘယ္ေလာက္ပဲဆြဲဆြဲ ဘယ္ေတာ့မွ ဆံုႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဆံုခြင့္မရိွတဲ့မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဒီအသက္အရြယ္မွာ ကိုယ္တိုင္ဆြဲျဖစ္ခဲ့တာလား အဆြဲခံခဲ့ရတာလား ခုထိမသိေသးပါဘူး။


ျပီး။


(ယခုဇာတ္လမ္းမွ ဇာတ္ေကာင္မ်ားမွာ အျပင္ေလာကတြင္ အမွန္တကယ္ရိွခဲ့ပါသည္။)


ဇာတ္ေကာင္ႏွစ္ဦး၏ ရင္ထဲသို႔၀င္ေရာက္၍ တစ္ဦးခ်င္းဆီ၏ (မပြင့္လင္းေသာ) ခံစားခ်က္မ်ားကို ၾကိဳးစားေဖာ္ထုတ္ပါသည္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ခံစားခ်က္ကို တစ္လွည့္စီတင္ျပသည့္အခါ ျငီးေငြ႕စရာေကာင္းေသာ blog တစ္ခုျဖစ္သြားပါက စာေရးသူ၏ညံ့ဖ်င္းမႈသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။






ေ၀ဖန္အၾကံေပးခ်က္မ်ားကို ၾကိဳဆိုပါသည္။


kingvampire.mdy@gmail.com









No comments:

Post a Comment